کنش مستقیم ، به عبارت ساده ، به معنای قطع واسطه‌هاست: حل مشکلات خود به جای ارجاع درخواست به مقامات یا تکیه بر نهادهای خارجی. هر اقدامی که از مقررات و واسطه ها برای رسیدن به اهداف به طور مستقیم جلوگیری کند ، اقدام مستقیم است – همه چیز را شامل می شود از بلوکه کردن فرودگاه ها ، کمک به فرار پناهندگان،حفظ امنیت و سازماندهی پروژه‌هایی برای رهایی جامعه از دام سرمایه‌داری یا دیگر انواع دیکتاتوری. در اینجا ما یک راهنمای گام به گام برای سازماندهی و انجام اقدامات مستقیم، از اولین مراحل برنامه ریزی تا بدست آوردن راه حل ها و نتایج ارائه می دهیم.
علل بی شماری وجود دارد که ممکن است شما را بر آن دارد تا بخواهید دست به اقدام مستقیم بزنید. شاید نمایندگان شرکت‌های چند ملیتی نفرت انگیز برای برگزاری جلسه‌ای در شهر شما جمع شده باشند و شما می خواهید کارهای دیگری انجام دهید تا حضور خود را نشان دهید. شاید بخواهد به تحمیق مردم برای رای دادن و سو استفاده از رای مردم در جلب مشروعیت و بهره برداری توسط دولت ها اعتراض کنیدیا قصد داشته باشید با کنشی مناسب جلوی رفتارهای آنها را بگیرید. شاید شما می‌خواهید یک رویداد آزاد جشن-محور در جامعه برگزار کنید (مثلا یک فستیوال یا جشن در خیابان). کنش مستقیم می تواند یک قلعه متروکه و خفقان آور را به یک گلستان سبز تبدیل کند. می تواند با فلج کردن بولدوزرها از تخریب یک پارک یا خانه های مردم دفاع کند. با چنین اقداماتی می توان ساختمان های خالی را برای اسکان بی خانمان ها تصرف کرد یا به تعطیل کردن دفاتر دولتی و اشغال آن ها نائل گشت. این که آیا شما با یک دوست قابل اعتماد و یا در یک اقدام جمعی با هزاران نفر به طور پنهانی تشکیل گروه می دهید، انتخاب شما است اما در هر دو صورت اصول اساسی یکسان هستند.
اقدام مستقیم به صورت خلاصه: راهنمای گام به گام
پیش از هر چیز
طوفان مغزی: یک پروژه را انتخاب کنید و یک نقشه بکشید
تکنیک «طوفان مغزی» می توانند با مشکلی که می خواهید حل کنید یا مشارکت اجتماعی که می خواهید ایجاد کنید شروع شود. طوفان مغزی یک تکنیک ارتباط و جمع آوری ایده است و با امکاناتی که در اختیار شما قرار می دهد ، باعث میشود تا یک گروه، به طور متقابل از تجربه ها و ایده های ممکن یا غیر ممکن همدیگر بهر مند شوند. میتوانید یک ماموریت کوتاه یا یک کمپین بلند مدت را برنامه ریزی کنید. اغلب ، بهترین طوفان مغزی در جریان گفتن رویا ها و مکالمات غیررسمی و حتی شوخی ها اتفاق می افتد – این روش خوبی است که به عجیب ترین ایده هایتان اعتماد کرده و آن ها را بیان کنید یادر معرض آزمایش قرار دهید. لازم نیست از ساده بودن یا پیچیده بودن افکارتان خجالت بکشید. به همین دلیل ، حتی هنگام شرکت در برنامه هایی که توسط دیگران ترتیب داده شده است ، بهتر است طرحی را تهیه کنید تا بتوانید به روش خود مشارکت کرده و طرحتان را ارایه دهید
از اینکه طرح شما مورد توجه قرار نگیرد و یا بیش از حد غیر قابل انجام جلوه کند نگران نباشید. این نوعی خود سانسوری است. در طوفان مغزی خودسانسوری نکنید.
اگر در شرایط اجتماعی شما ممکن است که فعالیتان به صورت علنی برگزار شود ، فرمی مانند یک مجمع عمومی ایجاد کنید که در آن یک استراتژی و تاکتیک تدوین شده باشد. دوستان را دعوت کنید ، اعلامیه یا خبرنامه پخش کنید( مثلا پخش دم در خانه ها ) . همیشه قبل از مطرح کردن پیشنهادهای خود، از قابل اعتماد بودن افراد در جمع اطمینان کسب کنید.
برای اقدامات مخفیانه‌تر ، طوفان مغزی در یک محیط امن با یک یا دو دوست قابل اعتماد کافی‌است. میتوانید در جمعی مخفی در پارک، خانه یا حتی در محیط های امن اینترنت شروع کنید. ایده های خود را همانطور که آنها را بیان کرده اید ، حفظ کنید تا وقتی آماده اید آنها را امتحان کنید اما هرگز آنها را از دست ندهید.
اهداف: اهداف عمل را تعیین و اولویت بندی کنید
گروه هدف اقدام شما چه کسانی هستند؟ آیا این برنامه در برابر تماشاگران بصورت لحظه ای ، بینندگان رسانه ها یا مخاطبان یک سخنرانی ، صاحبان شرکت های خصوصی ، سهامداران آنها ، پلیس و دولت و ارگان های دولتی، سایر اعضای جامعه یا حتی خودِ شرکت کنندگان اختصاص می‌یابد؟ بهتر آن است که از ابتدا گروه هدف خود را مشخص کرده باشید.
هدف از انجام این کنش چیست؟ آیا هدف برقراری ارتباط فکری با گروه هدف یا مخاطبین ، جلب توجه به یک بی عدالتی ، ایجاد انگیزه در مردم و قشر های بی تفاوت ، تأمین منابع ، اتخاذ لحن ویژه ، تحمیل خسارت های فلج کننده ، تهیه مواد بازدارنده ، تحریم خرید از یک شرکت ویژه، نشان دادن الگویی به دیگران یا … است؟ با روشن کردن هدف به همراه گروه هدف میتوان یک تجربه آموزنده و انرژی بخش برای افراد دیگر را به وجود اورد؟
رسیدن به درک مشترک از اهداف و شیوه عملکرد از ابتدا ، کمک خواهد کرد که از بسیاری درد سر ها یا نا هماهنگی ها و اختلالات در زمان اجرای برنامه پیش‌گیری شود.
ساختار
گروههای همبستگی: با کسانی که می شناسید تنگاتنگ کار کنید
یکی از کارآمدترین و مطمئن ترین مدلها برای ساماندهی اقدامات مستقیم ، مدل گروه همبستگی است. یک گروه همبستگی گروهی از دوستانی است که عمیقاً به یکدیگر اعتماد دارند و اهداف یکسانی را دنبال می‌کنند. در یک دوره زمانی طولانی با هم کار می کنند و بدین ترتیب کارآمد و مؤثر می شوند.
برای یک اقدام کوچک ، اعضای یک گروه همبستگی می توانند نقش های متفاوتی را بر عهده بگیرند. برای یک اقدام بزرگتر ، گروههای همبستگی می توانند با دیگر گروههای همبستگی در یک “خوشه” همکاری کنند، هر گروه نقش خود را ایفا می‌کند. این میتواند تصمیم گیری را از آنچه در یک گروه بزرگ انجام می شود آسانتر کند ، زیرا هر گروه میتواند نماینده ای را به عنوان سخنگو بفرستد. خوشه‌های گروههای همبستگی میتوانند در طی دوره‌های طولانی با ایجاد اعتماد و اثربخشی با یکدیگر همکاری کنند.
جذب نیروی تازه: افراد و گروه های دیگر را با دقت همراه کنید
هنگامی که شما یک برنامه برای ارائه پیشنهاد دارید ، تخمین بزنید که چند نفر برای تحقق آن نیاز دارید. اگر برنامه شما به رازداری احتیاج دارد ، فقط افرادی را که به آنها اعتماد دارید دعوت کنید و مطمئن باشید که می خواهید به آنها بپیوندید – هرکسی که دعوت می‌کنید و شرکت نمی‌کند ، یک خطر امنیتی خواهد بود پس از ابتدا حواستان به احتمال و شناخت افراد باشد. مدعوبن را یک به یک با گروه همبستگی مرتبط کنید ، بنابراین کسانی که تصمیم می گیرند در مورد مشارکت شرکت کنند ، درباره دیگر افراد گروه چیزی نمی دانند. هر چه اطلاعت افراد از یکدیگر کمتر باشد، خطر کمتری آنان را تهدید خواهد کرد. اطلاعات کمتر به معنای امنیت بیشتر برای تک تک افراد و خود گروه است. با پرسیدن سؤالات کلی در مورد اینکه یک شرکت کننده بالقوه می تواند علاقه مند باشد ، شروع کنید و جزئیات انتقادی از برنامه مانند هدف یا تاریخ دقیق را فاش نکنید تا اینکه وی برای انجام تعهد آماده باشد و اعتماد گروه را جلب کرده باشد. از آنجا که افراد در حال برنامه ریزی هستند و به دنبال دیگران می روند ، اطمینان حاصل کنید که همه درک درستی از میزان امنیت متناسب با کار گروهی دارند.
هرچه تعداد بیشتری از افراد در این پروژه درگیر شوند ، مهم است که همه بدانند که چه میزان از آنها انتظار می رود. بعضی اوقات گروهی که اولین بار(زودتر) برنامه ای را ارائه می دهد نسبت به سایرین پیرامون آن سرمایه گذاری کرده است. اگر آنها، ماهها کار آماده سازی و تجهیز و هماهنگی را انجام دهند ،و در اخرین لحظه نیرو‌هایی آن ها را ترک کنند ، تمام این کارها تلف میشود. بنا براین همه باید از همان ابتدا مسئولیت حفظ صداقت را در باب انتظارات واقع‌بینانه پذیرا باشند. نباید برنامه هایی را بگذارید در حالی که اطمینان ندارید اعضای گروه از عهده انجام آن ها بر میآیند یا خیر.
در عین حال ، کسانی که یک پروژه را شروع می کنند ، باید مراقب باشند که مالکیت معنوی و مادی خود را با همه افراد دیگر به اشتراک بگذارند. گروه همبستگی نباید دارای سلسله مراتب سرمایه‌دارانه باشد.
دینامیک: اطمینان حاصل کنید که جریان به طور مساوی در گروه شما توزیع می شود
کلیه تصمیمات را به صورت مشارکتی و اجماعی اتخاذ کنید. اگر گروه شما به اندازه کافی بزرگ است که آن را ضمانت کند ، از یک جلسه اجماع غیر رسمی یا رسمی برای اطمینان از شنیدن همه صداها استفاده کنید: دستور کار هر جلسه را در کنار هم قرار دهید و یک مجری را انتخاب کنید تا در جریان امور باشد. هرچه مشارکت اعضا بیشتر باشد ، تصمیماتی گه اتخاذ میشود آگاهانه تر خواهد بود.
از پویایی های داخلی که ممکن است منجر به تغییر یا عدم تعادل گردد ، مانند مواردی که بین افراد با پیشینه های مختلف یا بین سازمان دهندگان محلی و شرکت کنندگان در خارج از شهر پیش‌می‌آید ، آگاه باشید. هرچه در برنامه ریزی و آمادگی برای اقدام مشارکت بیشتری وجود داشته باشد ، گویی سرمایه بیشتری برای پروژه گذاشته شده است. گروهی که دارای پویایی داخلی خوبی است ، از یک فرد باهوش کارامد تر است . افراد باهوش می توانند ایده هایی به وجود آورند ، اما گروه با هم کاری میتواند بهترین روش برای استفاده از آنها را پیدا کند.
اطمینان حاصل کنید که همه در طول پروژه احساس حمایت و راحتی می کنند. با یکدیگر در خارج از ساختارهای رسمی و همچنین در داخل آنها ، وارد سیستم شوید. احساس تعلق و آرامش و صمیمت اهمیت فراوانی دارد. حفظ روحیه یک جنبه مهم در سازماندهی کنش های مستقیم است. مراقب آستانه تحریک پذیری اعضا در برابر شگفتی ها و عدم اطمینان حاصل از عوامل خارجی باشید.
اصول اولیه
ایجاد امنیت: اطلاعات را بر اساس نیاز توزیع کنید
ایجاد امنیت راهی است برای جلوگیری از پارانویای ناسالم یا به حداقل رساندن خطرات در هر زمان. اگر شما و دوستانتان همیشه عاقلانه رفتار کنید ، کمتر از تهدید و نظارت می‌ترسید.
اصل فرهنگ امنیت این است که اطلاعات مبتنی بر نیاز به دانستن به اشتراک گذاشته شوند. یعنی طبقه بندی اطلاعات.
در بعضی موارد ، کل شهر باید درمورد عملکرد شما اطلاعاتی کسب کند تا این موفقیت به دست آورد. در برخی دیگر ، بسیار مهم است که هرگز در مورد عملتان، خارج از دایره افرادی محدود که مستقیماً درگیر هستند صحبتی نکنید. هرکسی که بخشی از این اقدامات محرمانه است ، باید این احساس را در مورد سطح امنیتی مناسب در نظر بگیرد و به نیازهای دیگران در مورد ایمنی احترام بگذارد.
هرگز شایسته نیست که به سوالات یک عضو با جملاتی مثل به ما اعتماد کن. هر چه ما میگوییم درست است. هم اکنون وقت پرسش نیست. یا نظر شما اهمیتی ندارد پاسخ داد.
رضایت در گروه همبستگی به همان اندازه که رضایت در یک رابطه جنسی اهمیت دارد حایز اهمیت است. نقض خواسته‌های دیگران در مورد مسائل امنیتی هرگز قابل قبول نیست. از ابتدا نیازهای امنیتی خود را صریح و روشن بیان کنید؛ در صورت لزوم سوگند یاد کنید که در حفظ اطلاعات شخصی یکدیگر مسئول هستید . هرگز در مورد دخالت گروه‌یا افراد گروه در اقدامات گذشته صحبت نکنید ، هر چند که مربوط به مدت ها قبل باشد ، مگر در این باره اجازه صریح از آنها دریافت کرده باشید.
هنگامی که گروهی برای کار روی یک پروژه جمع می‌شوند، اطمینان حاصل کنید که همه افراد حاضر در این گروه از اعتبار و اعتماد متقابل برخوردارند و نسبت به یکدیگر احساس تعلق و وفاداری می کنند. برای محافظت از یکدیگر ، شما باید آماده باشید تا تحت بازجویی و فشارهای قانونی سکوت کنید.
از ابتدای یک پروژه ، شما باید طبق بالاترین سطح ممکن امنیتی مورد نیاز ، فعالیت کنید. همیشه می توانید احتیاط را بیشتر کنید اما اگر بی احتیاطی کردید گزینه های زیادی را بسته اید.
از تمام راه‌های نظارت و پیگیری اقدامات خود آگاه باشید: دوربین های مداربسته ، سوابق خریدهایی که انجام می‌دهید ، مکانهایی که می‌روید و افرادی که با آنها دیده می‌شوید ، محل جلسات، مواردی که در سطل زباله خود می‌اندازید. ، وب سایتهایی که بازدید می‌کنید ، پرونده‌های موجود در رایانه، اثر انگشتی که می‌گذارید (به عنوان مثال در باتری های داخل چراغ قوه و همچنین در قسمت بیرونی آن) و تقریباً همه چیزهایی که با یک تلفن ارتباط دارد. قبل از هر گونه خطری از کدگذاری استفاده کنید و امکانات و را بنا به نیاز از قبل طرح ریزی کنید تا در صورت خطر بتوانید از طریق این کد ها یا رمز ها پیامی به دیگر افراد گروه مخابره کنید.
پشتیبانی حقوقی: زیرساخت ها را برای ارائه پشتیبانی در حین و بعد از عمل آماده کنید
همه افراد درگیر در این اقدام باید از خطرات موجود و اتهامات احتمالی کیفری مرتبط با آنها آگاه باشند و آماده شوند. مهم نیست که همه چیز را دورتر از آنکه احساس آمادگی کنید انجام دهید: اگر درگیر شدن در یک سطح از خطری که شما از نظر عاطفی آماده نیستید ، آسیب دیده یا دستگیر شوید ، می تواند اثرات غیر قابل جبران داشته باشد. به مراتب بهتر است که آرام آرام شروع به کار کنید ، ایجاد یک مشارکت پایدار با پروژه های اقدام مستقیم که می توانند در طول زندگی ادامه پیدا کنند بهتر از اقدامات عجولانه‌ای است که تجربه‌ای بد ایجاد کرده و همه گروه را از ادامه یا تکرار اقدامات پشیمان کند.
اگر عملکرد شما ممکن است منجر به دستگیری شود ، یک ساختار پشتیبانی حقوقی را برای کسانی که شرکت می‌کنند ، تهیه کنید. این می‌نواند شامل یک شماره تماس کمک حقوقی برای تماس افراد دستگیر شده، ناظران قانونی برای نظارت و مستندسازی اقدامات پلیس ، شماره حساب برای جمع آوری پول برای وثیقه، وکلا برای ارائه پشتیبانی فوری از بازداشت شدگان و نمایندگی آنها در دادگاه ، و جمعی از افراد آماده ارائه کمک های عاطفی و احساسی باشد. پشتیبانی مالی ، و لجستیکی در کل پرونده های دادگاه اهمیت مهمی دارد.
شماره تلفن کمک حقوقی باید برای دریافت تماسهای دریافتی در همه زمانها در طول عمل باز باشد. به خاطر داشته باشید که در بعضی موارد ، شما نمی توانید از زندان با تلفن همراه تماس بگیرید. شماره تلفن مشاور حقوقی نباید دستگیرشدگان یا افرادی که تماس دریافت می کنند را با مشکل مواجه سازد – اگر بخشی از قرار پیش از کنش شما به این ترتیب است که شما یکدیگر را نمی‌شناسید باید شماره های مختلفی را داشته باشید تا همه از زندان با همان شماره تماس نگیرید و باعث آشکار شدن روابط نشوید. اگر می ترسید شماره را فراموش کنید ، آن را روی قسمت پنهان بدن خود به صورت نشانگر دائمی بنویسید. کسی که شماره کمک های حقوقی را اداره می‌کند باید اسامی کامل افرادی را که ممکن است دستگیر شوند و کد رمزی آن ها را ، بداند تا وضعیت را بررسی کند.
برای وثیقه ، می توانید کل وثیقه را به سیستم دادگاه تحویل دهید ، در این صورت پس از پایان مراحل قانونی باید آن را پس بگیرید در حالت دوم ، هزینه های وام گیرنده ممکن است مبلغ قابل توجهی برای شما هزینه داشته باشد. اگر نتوانید وثیقه بپردازید ، ممکن است هم گروهی شما تا تاریخ دادگاه در زندان بنشیند، در هر صورت نباید کنترل خود را از دست بدهید یا دست به اقدامات عجولانه و غیر عقلانی بزنید.کسی که از بازداشت خارج میشود باید بدون ترس از تحقیر یا بدون چشم‌داشت به تشویق هر آنچه بر او گذشته را برای همه یا بخشی ازاعضای گروه بازگو کرده و اطلاعاتی که از او بدست امده را صادقانه با افراد گروه در میان بگذارد.
اگر شما در معرض خطر بازداشت هستید ، تصمیم بگیرید که آیا می خواهید هویت خود را برای تسریع در کارها آشکار کنیدیا بدون آن باشید ، بنابراین نمی توانند شما را سریعاً شناسایی کنند. گروه بزرگی از بازداشت شدگان که از دادن اطلاعات خود امتناع می‌ورزند ، میتوانند روند قانونی را تعویق بخشند و گاه قدرت چانه زنی به دست آورند. اگر به دارو احتیاج دارید ، آن را در لوازم شخص خود همراه داشته باشید ، یا یادداشتی را از پزشک تهیه کنید تا در مورد نیاز شما توضیح دهد.
یک وکیل دلسوز و قابل اعتماد و یا شاید تعدادی از آنها را برای پشتیبانی افراد گروه پیدا کنید ، توجه: یک وکیل نمی تواند بیش از یک متهم را با همین اتهامات نمایندگی کند. می توانید تحقیق کنید که وکلا در گذشته درمورد موارد مشابه چه مواردی را انجام داده اند.
هر گروهی که اعضای آن ممکن است دستگیر شوند ، می تواند برای سازماندهی صندوق وثیقه از پیش اقدام کند. این می تواند در بحبوحه شرایط اضطراری باعث حل مشکلات شود. نمایش ها و رویداد های هنری با هدف جذب منابع مالی برای این صندوق ها یا از طریق فروش پیراهن، کالا های عمومی، کمکهای مردمی از هواداران ثروتمند یا در ازای دریافت کمکهای عام. اطمینان حاصل کنید که صندوق وثیقه نزد شخصی قابل اعتماد همیشه در دسترس بماند که احتمال دستگیری او در میان نباشد.
به همین ترتیب ، استراتژی رسانه ای خود را در نظر بگیرید – آیا هدایت توجه و حمایت عمومی از دستگیر شدگان عاقلانه خواهد بود؟
این موضوع مهمی است که همیشه یک جواب ندارد. افشای دستگیری یک هم‌گروهی لزوما همیشه راهکار مناسبی نیست.
رسانه: چه میزان پوشش رسانه‌ای نیاز دارید و هدف از جلب پوشش چیست؟
قبل از اقدام، اهداف تبلیغی و ترویجی گروه را تعیین و اولویت بندی کنید که دقیقاً چقدر پوشش رسانه ای نیاز خواهید داشت ، از کدام روش ها استفاده کرده و به چه ترتیب . میتوانید با تهیه و ارسال یک بیانیه مطبوعاتی (چه کسی ، چه ، چه زمانی ، کجا ، چگونه ، چرا) یا یک اطلاعیه ، انتخاب سخنگوی به نمایندگی از پروژه شما در مطبوعات ، دعوت از خبرنگاران شرکتی یا مستقل به این اقدام یا مطبوعات شروع کنید. کنفرانس ، فکس کردن اطلاعیه ها یا برقراری تماس های مطبوعاتی ، ارائه مصاحبه (بصورت حضوری یا ناشناس از طریق تلفن) ، یا اینکه اعضای گروه شما خود پوشش رسانه ای را بر عهده خواهند داشت. اگر می خواهید از برخی انواع پوشش رسانه‌ای جلوگیری کنید، می توانید برخی از اعضا را برای پوشش امنیت ضد رسانه ای اختصاص دهید تا مطمئن شوید عکاسان دوربین های خود را به سمت شما هدف نمی‌گیرند.
اگر در صدد برقراری ارتباط با رسانه‌های رسمی هستید ، نکات صحبت کردن ، سخنگوی شما باید کلید واژه ها و بخش های مهم را تکرار کند تا تا مطمئن شود در پوشش رسانه ها قرار دارند. رسانه های رسمی معمولا سعی می کنند بخش هایی از صحبت ها را حذف کنند. معمولا رسانه های رسمی صحبت های شما را قلب خواهند کرد. پس با تکرار کلید واژه ها و نکات کلیدی در هر جمله یا بخشی از صحبتتان باید بتوانید از این روش سانسور جلوگیری به عمل آورید. به نمایندگان مطبوعات و خبرنگاران کمترین مطلب را بدهیدتا کمترین فرصت برای دخل و تصرف در آن ها را داشته باشندو مجبور شوند از بخشی که می‌خواهید برای تولید خبر استفاده کنند. پیگیری کنید که کدام یک از خبرنگاران تمایل دارند پوشش مثبتی ارائه دهند و شخصاً به آنها نزدیک شوید. اگر یک وب سایت دارید ، این آدرس را در پوشش رسانه های سازمانی وارد کنید تا بینندگان آنها را به رسانه خود پیوند دهند. همچنین می توانید با ارسال پوستر یا رادیو های زیرزمینی ، رویدادهای گفتگو محور یا پخش اعلامیه درب به درب اطلاعات خود را در اختیار عموم قرار دهید.
اگر عملکرد شما خطر امنیتی بالایی دارد ، اطلاعات خود را ایمن بفرستید: به عنوان مثال ، از رایانه‌های عمومی که هیچ سابقه ای از افرادی که از آن استفاده می کنند ، ندارد. توجه داشته باشید که همیشه از نحوه استفاده و خطرات روش هایی که استفاده می کنید آگاه باشید چرا که این سیستم ها در عین کارآمدی میتوانند خطر ساز باشند.
کار میدانی
برنامه ریزی: مطالعه بستر ، تعیین استراتژی ، پیشبینی سناریوهای مختلف
برنامه‌ریزی مناسب، جوهر اقدام مستقیم و مؤثر است. اهداف و اولویت های خود را واضح کنید و منابعی را که باید با آنها کار کنید به همراه استراتژی های مختلف ترسیم و مقایسه کنید. بد شانسی‌ها و شانس‌های احتمالی هرکدام را اندازه گیری کنید: همیشه ایمن ترین راه را برای تحقق هدفی مشخص انتخاب کنید و اطمینان حاصل کنید که میتوانید از پس خطرات احتمالی برآیید. بعضی اوقات اتفاق می‌افتد که با ادامه روند برنامه ریزی ، یک پروژه وسعت بیشتر یافته و خطرناک تر میشود و این میتواند منجر به این شود که برخی از افراد گروه شروع به شک و تردید کنند. در آن مرحله ، ممکن است لازم باشد یک نسخه امن تر یا کوچکتر طرح تهیه کنید تا امکان ادامه کار متوقف نشود.
برای یک برنامه ریزی مناسب، عوامل بی شماری را باید در نظر داشت . شما باید موثرترین تاکتیک ها را در زمینه وضعیت فعلی اجتماعی و سیاسی انتخاب کنید. شما باید بهترین مکان را برای این عمل انتخاب کنید و تمام ویژگی های آن را در نظر بگیرید. باید بهترین تاریخ و ساعت روز را انتخاب کنید. باید دیگران و توانایی هایشان را در ارتباط با برنامه در نظر داشته باشید و اینکه چه واکنش هایی را در شرایط گوناگون نشان خواهند داد — آیا آنها دلسوز خواهند بود یا ممکن است در شرایطی به صورت آگاهانه یا نا‌آگاهانه به دشمن گروه مبدل شوند؟ شما باید زمان بخش های مختلف عملکرد را هماهنگ کنید ، پیش بینی کنید که هر کدام چقدر طول خواهد کشید ، و بفهمید که افراد درگیر در این فعالیت چگونه ارتباط برقرار می کنند.
هنگام پیش بینی واکنش های دیگران – به عنوان مثال ، برخورد پلیس – یا دیگر عوامل مؤثر بر آنها را در نظر بگیرید: آیا آنچه شما برنامه ریزی می‌کنید برای پلیس قابل پیشبینی است یا آن ها را در شگفت قرار خواهد داد؟ اگر مزیت شوکه کردن یا شگفت زده کردن پلیس را در برنامه دارید ، بهتر است بتوانید پیشبینی کنید که این شوک چه مدت طول خواهد کشید و چه عواقبی خواهد داشت؟ آیا توجه زیادی به این رویداد خواهد شد؟ آیا فوراً مشخص خواهد شد که چه کاری انجام داده اید؟ آیا شهروندان عادی یا خبرنگاران در اطراف خواهند بود و آیا حضور آنها تأثیر گذار است یا خیر؟ باید پیشبینی کنید که استراتژی معمول برای واکنش به کار شما چه خواهد بود؟ آیاپلیس تصمیم خواهد گرفت که با گروه شما برخوردی سخت نماید؟ آیا به سرعت از تحریکات بیشتر در صحنه جلوگیری خواهد شد؟ باید تاثیر خود را در میدان عمل بسنجید و بدانید نیرو های خودی، نیرویها مردمی و نیروهای سرکوب چقدر سریع حرکت خواهند کرد ، در کجا قرار میگیرند و چه مسیری را طی می کنند؟ پیش بینی این عوامل شما را در اجرای هرچه موفق تر برنامه‌هایتان یاری خواهد داد.
چالش های مسائل لجستیکی ساده ، مانند حمل و نقل افراد یا برقراری ارتباط در شرایط استرس‌زا را دست کم نگیرید. به علاوه برنامه ریزی برای یک استراتژی خروج را نیز فراموش نکنید.
از آنجا که برنامه ها به ندرت دقیقاً همانطور که بیان شده است خاتمه می یابد ، مهم است که نسخه‌های پشتیبان و برنامه ریزی های جایگزین یا سناریوهای مختلف تهیه شود: “اگر اینطور شود، ما فلان کار را خواهیم بود. اگر آن طور شود ، ما فلان کار را خواهیم کرد. ”
بدین صورت اطمینان می‌یابید که اگر انتخاب اول شما غیرممکن باشد ، چندین طرح مختلف را در نظر داشته و به بن‌بست نخواهید خورد. داشتن یک ساختار اساسی برای ارتباطات و تصمیم گیری در محل به شما کمک می‌کند تا برای موقعیت هایی خاص که متفاوت از هر سناریویی که تصور کرده اید از آب در‌می‌ایند ، آماده باشید.
مراقب باشید دیگران را برای نیل به اهداف خود در معرض خطر قرار ندهید. مقامات احتمالاً هرکسی را که به جای شما بدست آورند با بدترین جنایاتی که می توانند مورد اتهام قرار داده مجازات خواهند کرد ، بنابراین مهم است که افرادی که با اتمام وظیفه‌شان از خطر خارج می شوند با خیال راحت خارج شده و اطمینان حاصل کنند که اتهامات جدی نمی‌تواند به آنان تحمیل شود. در بعضی موارد ، شما می توانید گروههای چند سطحی را گرد هم آورید که در آن همه هدف کلی را می‌شناسند ، اما فقط تعداد معدودی از جزئیات مهم، مانند آنچه هدف است یا چه کسی برای انجام مراحل فعالیت می‌کند مطلع هستند.
برای سناریوی بهترین و همچنین بدترین حالت آماده باشید. ایده های جدید ، اگر ایده های خوبی باشند هم در صورتی که مردم یا عضای گروه با آن ها ارتباط برقرار نکنند شکست می‌خورند. به علاوه ایده های قدیمی نیز در صورتی که برای مردم و مقامات بیش از اندازه پیش پا افتاده باشند معمولاً با شکست مواجه شده و نا کار آمد هستند. بنا براین باید در نظر داشته باشیم که شاید بهترین نتایج در استفاده از تاکتیک های آشنا در تنظیمات و برنامه‌هایی کاملاً جدید است.
به سوابق قبلی نگاه کنید ، مواردی که اقدامات مشابه در زمینه های مشابه انجام شده است.استفاده از تجربیات قبلی یا تجربیات دیگر گروه‌ها میتواند بسیار آموزنده باشند. در حالی که سالها تجربه می‌کنید و از موفقیت ها و شکست های دیگران یاد می گیرید ، مهارت هایی را برای پیش بینی و آمادگی برای موقعیت های متنوع ایجاد خواهید کرد.
تدارکات: تجهیزات و لباس مناسب را مهیا کنید
پس از برنامه ریزی های خود ، یک زمان بندی را به عنوان زمان پیشا کنش تهیه کنید ، و از روز کنش به عقب ،مهلت های تمام بخش‌های مورد نیاز برای تدارک زمینه های لازم را تعیین کنید.
در اوایل برنامه ریزی ، مشخص کنید که چه بودجه ، مواد و منابعی مورد نیاز است و به دست آوردن آنها مستلزک چه فعالیت هایی است. اگر امنیت در اولویت است ، آنچه را که لازم دارید به گونه ای بدست آورید که نتواند به ردیابی برای به دام انداختن شما مبدل شود. گروه های همبستگی از بیرون شهر یا محدوده فعالیت شما می توانند همکاری های خوبی برای تهیه مواد مورد نظر شما به عمل آورند چرا که به علت دور بودن از محل عملیات پی گیری ان ها دشوار تر و دور از ذهن تر خواهد بود.
اطمینان حاصل کنید که همه پوشاک مناسب برای روز کنش را مهیا کرده‌اند ، از جمله لباس های مختلف در لایه های مختلف در صورت لزوم. مسائل مربوط به امنیت را در نظر بگیرید زیرا آنها به لباس مربوط می شوند: اگر همه به خاطر ناشناس بودن لباس مشکی را می پوشند ، مطمئن باشید که لباس شخصی هیچ یک از خصوصیات شناسایی منحصر به فرد ندارد. به همین ترتیب ، اگر قرار است به عنوان رهگذران تصادفی ظاهر شوید ، به یاد داشته باشید که لباس یک شهروند اهل کردستان متفاوت از لباس یک شهروند اهل شیراز است. بدین ترتیب که هم شیوه پوشش و هم مارک و مدل لباس ها در برخی موارد میتواند اطلاعاتی مهم به پلیس و نیرو های امنیتی بدهد. پس باید در این باره دقت عمل لازم را داشت. اگر زمان بندی مهم است ، اطمینان حاصل کنید که ساعتهای همه هماهنگ و دقیق با یکدیگر کوک شده اند.
برنامه تدارک را دو یا سه بار بررسی کنید تا مطمئن شوید همه چیز تا مهلت شما آماده است. اگر تمرین کنش به شکل عملی ممکن نیست، بار ها به صورت کلامی تمرین گروهی را انجام دهید ( شبیه به نمایشنامه خوانی). اگر شرکت کنندگان با منطقه نا آشنا هستند ، نقشه ها را توزیع کنید و به روش نقشهٔ گنگ نقشه ها را به حافظه بسپارید. در صورت لزوم ، قبل از روز کنش ، می توانید برخی مواد لازم را در منطقه جا سازی کنید اما مراقب باشید که در این روند چیزی از مواد مورد نیازتان را از دست ندهید.
پیمایش: منطقه کنش را مطالعه کنید و در جریان تغییرات میدانی باشید
قبل از عملیات منطقه را با دقت مطالعه کنید. مسیرهای امن را در داخل و خارج بررسی کنید. به دنبال مکان های مخفی ، موانع ، اهداف احتمالی و دوربین های مدار بسته (از جمله موارد موجود در دستگاههای خودپرداز و توقفگاهها) باشید. توجه داشته باشید که مسافت‌های کلیدی چه مدت طول می‌کشد، و از دیدرس بودن مکانها و مکانهای کلیدی آگاه باشید. مقامات و دستگاه امنیتی چقدر نزدیک هستند و تا چه حد میتوانند بر کار شما اشراف یابند؟ چه مدت طول می کشد تا آنها برسند؟ آیا میتوان کردوکار آنها را به تأخیر انداخت؟ چه کسان دیگری در منطقه کار شما حضور دارند ؟
هنگام پیمایش ، مراقب باشید که به توجهات را به خودتان جلب نکنید و سابقه واضحی از عبور خود باقی نگذارید. حتماً همزمان با روز برنامه ریزی شده ، حداقل بخشی از پیمایش خود را انجام دهید و در صورت امکان بلافاصله قبل از آن یک بررسی سریع انجام دهید تا مطمئن شوید هیچ چیز تغییر نکرده است. اگر عملکرد شما وظایف دلهره آور مانند بالا رفتن از پشت بام را می‌طلبد ، ممکن است خوب باشد که در یک مقطع عملی واقعی(در جایی دیگر) تمرین و اجرا شود.
همچنین می توانید اطلاعات را از عکس ها ، نقشه ها و بروشورها جمع آوری کنید. نقشه های هوایی یا نقشه های موجود ممکن است در دسترس باشد. در بعضی موارد می توانید از یک مرکز توریستی اطلاعات کسب کنید ، یا به بهانه (مانند یک دانشجویی که یک گزارش را انجام می دهد) با آنها تماس بگیرید و سؤال کنید ، یا حتی یک تور با راهنما دریافت کنید. پس از جمع آوری اطلاعات فراوان ، میتوان بخش های مهم را در نقشه متناسب با نیازهای شما تلفیق کرد. مراقب باشید که همه پرونده ها و مستندات را به روش مطمین نابود کنید.
نقش ها: مسئولیت ها را تقسیم کرده و ساختارهای تصمیم گیری را تنظیم کنید
تمام نقش های لازم را برای ترسیم برنامه خود مشخص کنید و مطمئن شوید که هر یک از موارد انجام شده است. برخی از نقشهای بالقوه عبارتند از:
مراقب‌ها
پیشاهنگان
روابط و استقرار پلیس
سخنگوی رسانه‌ای
رسانه داخلی (“تعبیه شده”)
تماس با کمک های حقوقی
ناظران قانونی
پزشکان
تمرکز زدا ها( کسانی که در صورت نیاز تمرکز مردم یا نیرو های امنیتی را به سوی خود یا موردی عادی جلب کرده و زمینه عملیات اصلی را آماده می‌کنند)
پشتیبانان (به عنوان مثال ، افرادی که به عنوان افراد بی طرف و عادی در منطقه حضور دارند و در صورت لزوم امکان مداخله داشته ، یا در هنگام ایجاد موانع در مقابل کار به شکلی طبیعی می توانند موانع را خنثی سازند)
رانندگان گریز
افرادی برای انتقال مواد
افرادی برای دریافت اطلاعات و تصمیم گیری تاکتیکی
افراد برای انجام کنش واقعی
در بعضی مواقع ، عاقلانه است که برای نقش های مهم جایگزینی نیز در نظر بگیرید تا اگر در آخرین لحظه معلوم شود که یک نفر نمی تواند شرکت کند تمامی برنامه ریزی ها نقش بر آب نگردد. این امر به ویژه در صورتی لازم است که ندانید تاریخ اقدام شما دقیقا چه زمانی خواهد بود – مثلاً اگر با رویدادی همزمان باشد که نمی‌توانید پیش بینی کنید ، مانند اعلام حکم یا اعلامیه جنگ یا پرواز موشک هایی که شما قصد جلوگیری از آن ها را دارید یا مثلا اخلال از حرکت ناوگان ضد سرکوب به سمت تظاهرات کنندگان در یک روز خاص.
دیپلماسی: نحوه تأثیر عمل بر دیگران را در نظر بگیرید
اگر اقدام شما به موازات یا به عنوان بخشی از یک رویداد بزرگتر اتفاق می‌افتد ، مثلا همایش بزرگی که در آن گروه های مختلف سعی در هماهنگی تلاش های خود دارند. چنین کاری میتواند مفید باشد ، اما به مصرف وقت و انرژی زیادی نیاز دارد ، بنابراین مطمئن شوید که می‌دانید دقیقاً آنچه را که می خواهید برای دستیابی به دست آورید ، ارزش و اهمیت کافی دارد.
چه در میان هزاران فعال دیگر در یک ناوگان فعالیت دارید چه به صورت ایزوله و دور از همه یا در خلوت یک یا دو نفری در حال کنش‌هستید، همیشه نحوه تأثیر اقداماتتان روی افراد دیگر را در نظر بگیرید. آیاکار شما دیگران را به خطر می‌اندازند؟ آیا کارشما منجر به سرکوب پلیس نمی‌شود؟ آیا کار شما منجر به خطر جانی یا روحی به مردم عادی نخواهد شد؟ آیا خسارتی که می زنید توجیه یا کارکرد مثبتی دارد؟ آیا دیگران این خسارت را تحمل خواهند کرد؟ و آیا جبران آن ممکن است؟ آیا اقدامات شما انجام کارهای مهم در یک جامعه معین را برای افراد دیگر دشوارتر نخواهد کرد؟ آیا مذاکرات یا اطمینان خاطرهایی وجود دارد که باید قبل از اقدام ، یا بعد از عملیات در آن شرکت کنید؟
به تمام توافقاتی که با گروه های دیگر ترتیب می‌دهید پایبند باشید. برخی ممکن است مایل باشند با اطلاع و یا بدون اطلاع از جزئیات خاص کارهایی که می‌کنید به شما کمک کنند. با گذشت زمان ، اگر شما قابل اعتماد و ملاحظه باشید ، با آنها اتحاد می کنید.
حین و بعد از کنش
آگاهی: در طول عملیات هشیار باشید
آگاهی برای موفقیت هر عملی مهم است. معمولا اوضاع خیلی سریع تغییر می کند. مهم است که از آنچه در اطراف شما می گذرد آگاه باشید و از قبل بدانید که چگونه به یک سناریوی معین واکنش نشان می دهید. به عنوان مثال ، آیا ورود یک خودروی پلیس واحدخطر آفرین است؟ ورود ده واحد پلیس چطور؟ آیا در شهری که هستید برخورد پلیس با تظاهرات کنندگان طبیعی است؟ همانطور که گفته شد در حالی که شما هرگز نمی توانید دقیقاً از آنچه اتفاق می افتد اطمینان داشته باشید ، پیشبینی سناریوهای ممکن و تصور اینکه چگونه گروه شما می خواهد با آنها مقابله کند ، تصور کاملی از باید ها و نباید ها ی واکنش شما به دست خواهد داد .
هنگام آگاه کردن دیگران از تغییراتی که در محیط اتفاق می‌افتد ، اطلاعات خام را اعلام کنید ، نه نتیجه گیری های شخصی که ممکن است به دست آورده باشید مثلا بگویید که «پلیس ماسک های اشک آور گذاشته » به جای اینکه تصور خود را به این صورت اعلام کنید که « آنها قصد دارند به سمت ما گاز اشک‌آور شلیک کنند » ، بنابراین دیگران میتوانند نتیجه لازم را بگیرند . باید توجه داشته باشید که نتیجه گیری‌ها یا تصورات شما میتواند مقاومت گروه در برابر اضطراب را از میان برده و گرایش به فرار یا ترک همکاری را تقویت کند. بنا براین شما در هر اطلاع‌رسانی موظف هستید نه کوچک نمایی و نه بزرگنمایی نمایید بلکه همانچیزی که می‌بینید را اعلام کنید.
ارتباطات: یکدیگر را آگاه نگه دارید
در حین عمل ، مراقب ها می توانند تغییرات در میدان- مثلا ورود پلیس ، مسیر یا آهنگ حرکت جمعیت ، فعالیت دیگران در نزدیکی و مناطق امن-را ردیابی کنند. آنها میتوانند از سیستم های ارتباطی مانند تلفن های پیلوت، پیام رسانی رمزگذاری شده( انکریپتد) ، رادیوهای دو طرفه یا سوت زدن برای برقراری ارتباط استفاده کنند. سیگنال های صوتی یا تصویری مانند بوق ماشین یا آتش بازی نیز میتوانند در خدمت شما باشند. درصورت دسترسی از یک اسکنر پلیس میتوان برای نظارت بر ارتباطات پلیس استفاده کرد.
برای کارآمدتر کردن ارتباطات ، مراقبان میتوانند تغییرات یا مشاهدات را مستقیما به یک فرد گزارش دهند . در یک محیط بزرگتر ، می توانند یافته های خودرا به یک مرکز اطلاعات مرکزی گزارش داده و دیگران با سؤال از مرکز از اطلاعات استفاده کنند.
باید در نظر داشت که تجهیزات ارتباطی همانقدر که میتوانند فعالیت شما را کارآمدتر و مؤثرتر کنند ، باعث افزایش خطر نظارتی نیز خواهند شد . شما می توانید از کدها و نام های کد استفاده کنید ، اما منطقی باشید- کدهای پیچیده به راحتی فراموش می‌شوند و دادستان‌ها می توانند ادعا کنند که کدهای شما به معنای چیزی شدیدتر از آنچه در واقع انجام شده بودند هستند. حتی اگر از سیستم ارتباطی دیگری استفاده نشده باشد ، داشتن گزینه پاکسازی تمامی کد ها و تاریخچه سیگنال‌ها برای شرایط اضطراری می تواند مفید باشد.
پراکندگی: تا فرصت هست صحنه را ترک کنید
فرار ایمن، مهم ترین بخش از سازماندهی کنش مستقیم است. مطمئن باشید که یک استراتژی خروج را در نظر گرفته اید. اگر در گروه بزرگی عضو هستید ، به ویژه با دیگران که بخشی از پروسه برنامه ریزی نبوده اند ، در مورد چگونگی جلوگیری از ذهنیت گله ای که باعث جمع شدن و فرار جمعی میشود ، از قبل بیاندیشید. بدانید چه موقع به نفع خود جمع شوید ، و چه موقع متفرق شده و ناپدید گردید — چه موقع باید به آخرین سرعت ممکن بدوید ، و چه زمانی باید به شکلی ساده راه بروید. هر چیزی را که می تواند شما را تحریک کند ، دور بیندازید ، در صورت امکان باید ناپدید شوید و ساعت ها در جایی پنهان بمانید. صبر کنید ، ظاهر خود را تغییر دهید تا مطمئن شوید که دیگر تحت نظر نیستید. ترس یا اضطراب غیر منطقی میتواند موجب وضعیتی شود که با کمی صبر و دقت قابل جلوگیری می‌بود.
در صورت لزوم ، پس از آن در یک مکان امن جمع شوید و اطمینان حاصل کنید که همه به نجات یافته اند . اگر متوجه اتفاقی شدید با مسئول وثیقه تماس گرفته از در دسترس بودن وی اطمینان یابید، به دنبال کمکهای خارجی باشید ، انتشار نامه های مطبوعاتی را -در صورت لزوم- آغاز کنید. در حالی که همه مردم و افراد آشنا یا نا آشنا هنوز در اطراف هستند ، از هر کسی که ممکن است بتواند برای کمک به بازداشت شده ، شهادت دهد یا اسناد ارائه کند ، اطلاعات تماس بدست آورید.
جمع بندی و تجربه‌آموزی: برای گفتگو درمورد آنچه اتفاق افتاد و درسهای آموختنی ، گروه را دوباره جمع کنید
پس از هر کنش ، مدارکی را که می تواند علیه شما استفاده شود نابود سازید. وسایلی را که میتواند با عمل گره خورده باشد در یک مکان مخفی خارج از خانه خود نگه دارید. اگر ممکن است در آینده ای نزدیک در دادگاه شهادت دهید ، در نظر بگیرید تمام جزئیاتی را که ممکن است بخاطر بسپارید روی یک تکه کاغذ و پنهان کردن آن در مکانی که در آن مطمئن باشید هرگز پیدا نمی شود ، بنویسید.
در یک محیط امن جمع شوید و آنچه اتفاق افتاده است را مرور کنید. پیگیری موارد در حال انجام ، از جمله حمایت از افراد دارای پرونده های دادگاه ، ارائه توضیحات بیشتر در مورد اهداف و ایده های عمل و مفصل بندی اتفاقات را جدی بگیرید. پیروزی های خود را جشن بگیرید ، به یکدیگر انتقاد سازنده ارایه دهید ، از اشتباهات خود درس بگیرید و برای پروژه بعدی برنامه ریزی کنید.
دانلود به صورت پی دی اف
blob:https://share.riseup.net/a7c5c8bb-7317-4fc4-9bb3-70c1501453f8